Μετά την πρώτη συμμετοχή πριν από 12 χρόνια το 2010, ήρθε η απόφαση για μια ακόμη συμμετοχή στον 16ο Χειμωνιάτικο Ενιπέα. Η διαδρομή αλλαγμένη ολοκληρωτικά, λόγω των νέων κανονισμών στον εθνικό δρυμό, κάπως πιο απαιτητική, με μεγαλύτερη απόσταση και με απαιτητικές απότομες ανηφόρες και κατηφόρες. Η οργάνωση άψογη, ο καιρός αρκετά βροχερός, αλλά με καλές θερμοκρασίες και χωρίς αέρα, έκανε τα μονοπάτια γλιστερά, αυξάνοντας λίγο ακόμη τη δυσκολία. Ταυτόχρονα όμως δημιουργούσε μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στα γεμάτα με πεσμένα φύλλα, πανέμορφα μονοπάτια του Ολύμπου!
Το πάρκο στο κέντρο του Λιτοχώρου αποτελεί ιδανική βάση για τον αγώνα. Με προστατευμένο χώρο για τις εγγραφές και τα περίπτερα, με άφθονο χώρο στο θεατράκι για την συγκέντρωση των αθλητών και γύρω από το μεγάλο συντριβάνι και στο δασάκι για προθέρμανση.
Αμέσως μετά την έξοδο από το Λιτόχωρο και μετά την μεταλλική γέφυρα που περνάει τον Ενιπέα, ξεκινάει η ανάβαση προς το φυλάκιο του Φορέα και στη συνέχεια από το νέο μονοπάτι προς τον Σταυρό.
Το μονοπάτι προς τον Σταυρό που ανοίχτηκε πάλι για τον αγώνα, αποτελεί ένα από τα καλύτερα σημεία του. Με αρκετές ανηφόρες, αλλά και λίγο πιο ήπια διαστήματα, αποτελεί μια ιδανική εναλλακτική για ανάβαση προς τον Σταυρό.
Απαιτητικά ανεβάσματα στο πρώτο κομμάτι του αγώνα προς τον Σταυρό.
Μετά την πρώτη στάση στον Σταυρό, μοναδικό σημείο θέας προς τις χιονισμένες κορυφές!
Μετά την πολύ απότομη κατηφόρα από Χαντόλια και τη Ζηλνιά, βρίσκεται ο βασικός σταθμός του αγώνα στους Μύλους και μετά ξεκινάνε τα απαιτητικά ανεβάσματα με τα σκαλοπάτια του Ε4 προς Κάστανα, όπου η κούραση και η ταλαιπωρία αρχίζει πλέον να γίνεται αισθητή.
Η πηγή της Καστάνας και η θέα προς τον Ενιπέα στην ανάβαση προς Γκόλνα, όπου η βροχή είχε αρχίσει να γίνεται πιο δυνατή και συχνή.
Ουράνιο τόξο από την Γκόλνα λίγο πριν την τελική κατάβαση προς το Λιτόχωρο.
Τερματισμός στο βροχερό Λιτόχωρο στις 4 ώρες ακριβώς!