Μετά από πέντε χρόνια, πάλι στον ΟΜΤ με τη διαδρομή που ξεκινάει από τον Λάκο στο Λιτόχωρο. Ένας αγώνας που δίκαια έχει τη φήμη του πιο δύσκολου αγώνα ορεινού τρεξίματος στην Ελλάδα, λόγω της απόστασης, που έχει αυξηθεί λίγο στα 106 χλμ, της μεγάλης υψομετρικής στα 6800 μ, αλλά και των εναλλαγών απότομα ανηφορικών και κατηφορικών κομματιών. Αποζημιώνει απόλυτα, βέβαια, με τη διαδρομή να περνάει από τα πιο όμορφα σημεία του Ολύμπου με αποκορύφωμα το ξημέρωμα στο Οροπέδιο – Ζωνάρια ή στα αλπικά λιβάδια, ανάλογα με τον χρόνο του αθλητή.
Ο χώρος της εκκίνησης στον Λάκο, πολύ όμορφα διαμορφωμένος και χωρίς πολυκοσμία. Η παράδοση των αριθμών και παραλαβή drop-bag άμεση! Το μπουφάν από τη Salewa με το σήμα του αγώνα, μοναδικά όμορφο και πρακτικό!
O αγώνας ξεκινάει τα μεσάνυχτα (φέτος έγιναν με πολύ καλή οργάνωση, ατομικές εκκινήσεις) και μετά από απαιτητική ανάβαση φτάνει στο Οροπόδιο των Μουσών αντικρύζοντας το ξημέρωμα όλη την ομορφιά και το μεγαλείο του Ολύμπου.
Μετά από την απαραίτητη στάση στον σταθμό στο καταφύγιο Αποστολίδη (με πολύ καλή οργάνωση λόγω πανδημίας, πρόσβαση στους πάγκους μόνο από τους εθελοντές που βάζανε οι ίδιοι σε ατομικό σακουλάκι ότι επιθυμούσε ο κάθε αγωνιζόμενος), ο αγώνας συνεχίζει στα μαγικά Ζωνάρια και συνέχεια στην πιο επίπονη, αλλά σχετικά σύντομη ανηφόρα του αγώνα, το ανέβασμα στην κορυφή Σκολιό στα 2911 μ.
Μετά το Σκολιό και τον Άγιο Αντώνη, ο αγώνας κινείται στα αλπικά τοπία του Ολύμπου, όπου κανείς χάνεται στη απεραντοσύνη του βουνού και αφού ανέβει στο Σέλωμα κατεβαίνει για πολύ ώρα προς την νότια πλευρά του.
Μετά την κατάβαση, ακολουθεί ένα από τα λιγότερα ενδιαφέροντα σημεία του αγώνα με πολύ ζέστη και χαμηλή βλάστηση, ώσπου να ξεκινήσει πάλι μετά το Μπιχτέσι στην αρχή ο δρόμος και μετά το ωραίο μονοπάτι για το Πηγάδι.
Στο Πηγάδι βρίσκεται το καταφύγιο του Συλλόγου Ελλήνων Ορειβατών Λεπτοκαρυάς που πάντα κάνει τη διαφορά με εκπληκτικές παροχές, αλλά φέτος ξεπέρασαν τον εαυτό τους, δίνοντας παγωτό, που μέσα στο μεσημέρι και μετά από 60 χλμ και 13,5 ώρες αγώνα ήταν από τις καλύτερες εκπλήξεις που έχω ζήσει! Ο καιρός αναμενόταν με καταιγίδες μετά το μεσημέρι, και ακριβώς μετά το Πηγάδι ξεκίνησε δυνατή βροχή που κράτησε για αρκετή ώρα σχεδόν μέχρι τον κεντρικό σταθμό στον Αη Γιάννη στο Λιτόχωρο.
Μετά τον Αη Γιάννη ξεκινάει η πολύ απαιτητική ανάβαση στο Λιβαδάκι, έχοντας πλέον ήδη 70 χλμ μέσα στον αγώνα. Όταν όμως κανείς συναντήσει επιτέλους το μικρό καταφύγιο ανάγκης στο Λιβαδάκι, ξέρει ότι μπορεί πλέον να αρχίσει να σκέφτεται ως κάτι ρεαλιστικό τον τερματισμό.
Η κατάβαση από το Λιβαδάκι στα Πριόνια (όπου και νύχτωσε) μέσα στο σούρουπο, μοναχικά και με τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου στις κορυφές του Ολύμπου ήταν από τα πιο απολαυστικά κομμάτια της διαδρομής!
Τερματισμός στο Λιτόχωρο μετά από 24:49′, περίπου 1:30′ τη νύχτα. Η διαδρομή του αγώνα στο Strava.
One thought on “Salewa Olympus Mythical Trail 106K 2020”