Το πιο γνωστό μονοπάτι που ξεκινάει από Λιτόχωρο για Όλυμπο είναι το Ε4 από τους Μύλους μέσω της κοιλάδας του Ενιπέα και της παλιάς μονής του Αγ. Διονυσίου για Πριόνια.
Υπάρχουν και άλλα μονοπάτια όμως από το Λιτόχωρο που προσφέρονται για ωραίες και πιο σύντομες ή κυκλικές διαδρομές για περπάτημα και τρέξιμο βουνού. Τα μονοπάτια αυτά καταγράφονται αναλυτικότατα και με ακρίβεια στη μοναδική σελίδα του Σ. Μαλασιώτη όπου και υπάρχουν όλες οι απαραίτητες πληροφορίες για να τα δοκιμάσει κανείς. Καλό είναι να μελετηθούν και οι περιγραφές, εκτός από την πληροφορία του χάρτη και GPS, καθώς σε κρίσιμες διασταυρώσεις και περάσματα, η περιγραφή είναι πιο χρήσιμη από το GPS. Γενικά και ευτυχώς τα μονοπάτια βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση από τις περιγραφές καθώς αρκετά από αυτά είναι καλά σηματοδοτημένα κατά διαστήματα.
Παρακάτω μια πιο ποιοτική περιγραφή μονοπατιών που δοκιμάστηκαν πρόσφατα. Όλα ξεκινάνε από το στάδιο-γήπεδο του Λιτοχώρου στο δρόμο για Σταυρό – Πριόνια, εκτός από αυτό για Λιβαδάκι. Καλό είναι να υπάρχει επάρκεια νερού σε όλες τις διαδρομές. Οι αποστάσεις όπου δεν αναφέρεται αλλιώς είναι με επιστροφή. Στην απεικόνιση δε φαίνονται όλα τα μονοπάτια.
Μικρή διαδρομή πάνω από Λιτόχωρο προς Προφήτη Ηλία
Είναι μια σύντομη διαδρομή (8,5 χλμ, μπλε) που ακολουθεί μέρος της διαδρομής του αγώνα “Χειμερινός Ενιπέας” πίσω από το γήπεδο, μέσα στην κοιλάδα του Ενιπέα, πάνω στους Μύλους και μετά πάνω από το Λιτόχωρο, στους Αγίους Αποστόλους και τέλος στον ήσυχο Πρ. Ηλία με ωραία θέα στο Λιτόχωρο και στις κορυφές μέσω της κοιλάδας.
Γκόλνα – Καστάνα – Ενιππέας
Το ανέβασμα για Γκόλνα (15χλμ, κίτρινη) από τη διασταύρωση για Αγ. Ιωάννη και Πρ. Ηλία είναι μια πολύ γνωστή και όμορφη διαδρομή. Σε συνδυασμό με το κατέβασμα στην Καστάνα και επιστροφή μέσω του Ενιπέα, γίνεται μια χορταστική, κυκλική διαδρομή από Λιτόχωρο με αρκετή γεύση από Όλυμπο. Εξαιρετικό κομμάτι το κατέβασμα από Γκόλνα – Καστάνα σε πανέμορφα, ήσυχα δάση οξιάς με θέα ταυτόχρονα στο παλιό μοναστήρι και τις κορυφές. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί το κομμάτι στον Ενιπέα που με τα ανεβοκατεβάσματά του μόνο μια απλή κατηφορική διαδρομή δεν είναι.
Σταυρός – Πηγή Μάνα
Το μονοπάτι για Σταυρό (13 χλμ, ροζ) αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη καθώς δεν περιμένει κανείς τόσο όμορφη και αυθεντική διαδρομή, λόγω της ύπαρξης του δρόμου. Το κομμάτι όμως που κερδίζει τις εντυπώσεις και αποτελεί το κρυμμένο μυστικό του Ολύμπου είναι το μονοπάτι από Σταυρό για Πηγή Μάνα. Ένα εξαιρετικό κομμάτι μέσα σε τεράστιες οξιές, επίπεδο, ιδανικό για τρέξιμο που καταλήγει σε εκπληκτική τοποθεσία. Προσβάσιμο και βατό μπορεί να γίνει πολύ εύκολα και με αρχή από το Σταυρό ακόμα και για οικογενειακούς περιπάτους.
Λιτόχωρο – Ζίλνια – Χαντόλια – Άγιος Διονύσιος
Το πρώτο κομμάτι για Ζίλνια, είναι ίσως το πιο δύσκολο (6 χλμ, κόκκινο) από όλα τα μονοπάτια από πλευράς σηματοδότησης και ανάβασης. Δύσκολη, εκτεθειμένη στον ήλιο αρχή και με σημεία όπου εύκολα μπορεί να χαθεί η διαδρομή. Όταν γράφτηκε για πρώτη φορά το post το 2013 ήταν πράγματι δύσκολο να βρεθεί το μονοπάτι. Τώρα πλέον αποτελεί κομμάτι του αγώνα ορεινού τρεξίματος 100χλμ Olympus Mythical Trail και χάρη στην καταπληκτική δουλειά που γίνεται στη διάνοιξη και συντήρηση μονοπατιών η σηματοδότηση είναι άριστη ακόμη και για νυχτερινές ώρες. Φυσικά η δυσκολία στην απότομη και συνεχόμενη ανάβαση παραμένει! Μοναδική η θέα προς το φαράγγι με δυνατότητα να βρεθεί κανείς (με προσοχή) κοντά στο χείλος του.
“Πιθανόν η συνέχειά του προς την παλιά μονή όπως την περιγράφει ο Μαλασιώτης να έχει περισσότερο ενδιαφέρον.” Έγραφε το post το 2013… Όπως και πάνω, το υπέροχο μονοπάτι από Ζίλνια, Χαντόλια στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου, έχει πλέον ανοιχτεί και συντηρείται για τον αγώνα Lost Trail. H πρόσβαση μπορεί να γίνει και από το καταφύγιο του Σταυρού, όπου μέσα από υπέροχο, πυκνό δάσος και βατό, χωμάτινο μονοπάτι φτάνει κανείς στον Ενιππέα και στη συνέχεια σύντομα στο παλιό μοναστήρι. Αν κανείς μπορεί να βρεθεί στον Σταυρό ή κάνει υπομονή στην αρχή για την ανάβαση από Λιτόχωρο μέχρι Ζίλνια αποτελεί μια πολύ ελκυστική εναλλακτική σε σχέση με το κακοτράχαλο Ε4.
Λιβαδάκι
Μια από τις πιο ωραίες αναβάσεις είναι το μονοπάτι για Λιβαδάκι, ένα μοναδικό οροπέδιο στα 2100μ με ένα καταφύγιο ανάγκης. Η διαδρομή ξεκινάει από έναν αγροτικό δρόμο πάνω από τον Αη Γιάννη (περίπου 8 χλμ ανάβασης – 1300μ υψομετρικής), ενώ πλέον λόγω των αγώνων Mythical και Lost Trail υπάρχει και μονοπάτι από τον Αη Γιάννη (10 χλμ ανάβασης). Υπάρχει πυκνό δάσος με πολύ πράσινο μέχρι λίγο πριν το τέλος της διαδρομής όπου τα δέντρα αραιώνουν και το τοπίο γίνεται πιο αλπικό. Το μονοπάτι είναι πολύ βατό, καμιά σχέση με τα πετρώδη τεραίν των κεντρικών μονοπατιών για κορυφές. Η ανάβαση είναι συνεχόμενη, αλλά ομαλή και προσφέρει πολύ ωραία σημεία θέας προς τη θάλασσα αλλά και προς το Λιβαδάκι στα υψώματα πριν κατέβει κανείς στο οροπέδιο. Προσφέρεται και για κυκλική διαδρομή ακολουθώντας το μονοπάτι που κατεβαίνει στα Πριόνια. Προσοχή, στην διαδρομή δεν υπάρχει νερό (συνήθως ούτε και στο Λιβαδάκι) και παρά τη σκιά, τις καλοκαιρινές ημέρες μπορεί να έχει υψηλές θερμοκρασίες.
